وکیل کیفری کسی است که در کلیه دعوای کیفری از جمله : خیانت در امانت، ی، فروش مال غیر، سرقت، قتل، فوت در تصادفات رانندگی، دیه، ضرب و جرح، نزاع، جعل و استفاده از سند مجعول، توهین، به عنف، تهدید، آدم ربایی، مزاحمت تلفنی، مواد مخدر می تواند طرح شکایت نماید.
در تمام امور کیفری طرفین می توانند وکیل یا وکلای مدافع خود را انتخاب و معرفی نمایند، وقت دادرسی به متهم، شاکی، مدعی خصوصی و وکلای مدافع آنان ابلاغ خواهد شد.در صورت تعدد وکیل حضور یکی از وکلا برای تشکیل و رسیدگی کافی است.
در جرایم کیفری به طور معمول می توان حداکثر دو وکیل به دادگاه معرفی کرد و در جرایمی که در صلاحیت دادگاه کیفری یک است از جمله قصاص نفس، اعدام، حبس ابد، قطع عضو، جرایم ی و مطبوعاتی و… می توان حداکثر سه وکیل معرفی نمود و در مرحله تحقیقات مقدماتی حداکثر یک وکیل معرفی نماید.
در جرایمی که مجازات آن سلب حیات یا حبس ابد است، چنانچه متهم اقدام به معرفی وکیل در مرحله اول یعنی در دادسرا ننماید، بازپرس در این مرحله برای وی وکیل تسخیری انتخاب می نماید.
1- تنظیم شکوائیه
2- کپی شناشنامه و کارت ملی شاکی
3- وکالت نامه وکیل در صورت داشتن وکیل
4- مشخصات مشتکی عنه ( در صورت مشخص بودن )
در دعوای کیفری علاوه بر مجازات متهم طبق قانون مجازات اسلامی در مواردی مجرم محکوم مم به جبران خسارات وارده به شاکی می باشد.
در دعاوی کیفری با توجه به اهمیت جرایم و تخصصی بودن آن و به دلیل ضمانت اجرای آن که مجازات قانونی می باشد، پس بنابراین بهتر است شاکی و متهم با وکیل کیفری مجرب و با تجربه م و مشاوره حقوقی نموده تا با اخذ تصمصیم درست و در کوتاهترین زمان ممکن به بهترین نتیجه برسند.
وکیل کیفری بر خلاف وکیل حقوقی نمی تواند در کلیه دعوای کیفری قبول وکالت نماید، از جمله دعاوی کیفری ای که قابلیت طرح در دیوان عالی کشور را دارد، این نوع دعاوی را فقط وکلای پایه یک می تواند قبول وکالت نماید.
برخی از دعاوی مانند دعوی مطالبه وجه چک ، به دو صورت کیفری و حقوقی قابل طرح هستند اما مراجعان، اغلب با ویژگی های هر یک از این دعاوی و تفاوت ها و مراحل آن آشنایی ندارند و چه بسا به دلیل این عدم آشنایی دچار سرگردانی در مراجع قضایی شده و مدت زمان لازم برای به نتیجه رسیدن پرونده آنها به طول می انجامد. از تفاوت های دعاوی کیفری و حقوقی می توان به موارد زیر اشاره نمود:
منبع :